Odwaga menedżerska: podobieństwa i różnice liderów i liderek

GFKM przeprowadziła dwa badania mierzące poziom odwagi wśród osób na stanowiskach zarządzających – pierwsze dotyczyło liderek, a drugie liderów. Wyniki z obydwu umieszczono w oddzielnych raportach, które zostały następnie zestawione ze sobą w ramach analizy porównawczej. W artykule znajdziesz najważniejsze podobieństwa oraz kluczowe różnice w podejściu kobiet i mężczyzn do odważnego zarządzania.

Metodologia

W badaniach zastosowano dwie metody: CAWI na panelu menedżerów oraz badanie diagnostyczne na platformie DCE dedykowane liderkom. Próba badawcza:

  • Całkowita liczebność próby: N=258 (150M + 108K),
  • Termin realizacji: IV kwartał 2023 i III kwartał 2024,
  • Kwestionariusz: Opracowany w oparciu o Teorię Odwagi Menedżerskiej Brene Brown.

Obszary wspólne

Odwaga menedżerska, rozumiana jako autentyczność, wrażliwość, budowanie zaufania oraz umiejętność podnoszenia się po upadkach, jest cechą charakteryzującą zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Zarówno liderzy, jak i liderki kierują się swoimi wartościami w pracy zawodowej oraz w podobnym stopniu wykazują się wrażliwością w relacjach zawodowych.

Niezależnie od płci najczęściej, wskazywane odważne zachowania w środowisku pracy to:

  • branie odpowiedzialności za swój wkład w sytuację,
  • poszanowanie poufności i nie udostępnianie osobom trzecim wrażliwych informacji,
  • docenianie innych i wyrażanie uznania dla ich osiągnięć.

Obie grupy w równym stopniu radzą sobie z autentycznością, wrażliwością i budowaniem zaufania. Jednak największym wyzwaniem dla wszystkich liderów – niezależnie od płci – jest sztuka wstawania, czyli umiejętność podnoszenia się po porażkach. Kluczowym aspektem, który utrudnia ten proces, są negatywne emocje.

Kluczowe różnice

Mimo wielu wspólnych cech, występują istotne różnice w przejawianiu odważnych zachowań kobiet i mężczyzn na stanowiskach zarządczych. Najważniejsze z nich zostały podzielone na 4 obszary:

  • Podnoszenie się po porażkach
    Kobiety na stanowiskach zarządczych wykazują większą determinację w odbudowie zaufania i ponownym podejmowaniu wyzwań po porażkach. Jednocześnie to właśnie krytyka i poczucie wstydu stanowią dla nich największe wyzwanie, podczas gdy mężczyźni mają do porażek większy dystans emocjonalny.
  • Styl podejmowania decyzji
    Liderzy w trudnych sytuacjach działają szybko i niezależnie, często bez głębszej analizy, rzadziej prosząc o pomoc. Liderki bardziej skłonne są do refleksji i szukania wsparcia w zespole.
  • Podejście do autentyczności i charyzmy
    Mężczyźni częściej deklarują chęć rozwijania autentyczności i skuteczności działania, podczas gdy kobiety koncentrują się na budowaniu charyzmy oraz umiejętności inspirowania i wpływania na otoczenie.
  • Zarządzanie emocjami
    Liderki częściej niż liderzy przyznają się do swoich ograniczeń oraz dbają o słowność i unikanie obietnic bez pokrycia. Mężczyźni natomiast lepiej radzą sobie z utrzymaniem spokoju w stresujących sytuacjach i częściej szukają wsparcia u innych.

Podsumowanie

Analiza porównawcza obydwu badań pokazuje, że odwaga menedżerska jest cechą wspólną dla liderów i liderek, jednak to, w jaki sposób się przejawia może zależeć od płci. Kobiety częściej kładą nacisk na relacje, spójność wyznawanych wartości oraz rozwój charyzmy, podczas gdy mężczyźni koncentrują się na niezależności i efektywności działania.

Dostrzeżone różnice w podejściu do zarządzania mogą być cenną wskazówką dla organizacji, które chcą rozwijać kompetencje przywódcze w swoich zespołach. Lepsze zrozumienie tych aspektów pozwala na świadome budowanie różnorodnych i uzupełniających się stylów przywództwa.

Źródła:

Strefa wiedzy